​
A day in the life:
de selectie van onze redactie
online selectie Magazine 'TheArtCouch'
September 2019
​
Home Top 4»A day in the life: de selectie van onze redactie
Posted By Annelies & Frederic
Enkele weken geleden lanceerden we onze oproep aan kunstenaars: toon ons op artistieke wijze hoe jouw typische dag eruitziet. De geselecteerde kandidaat verzekert zich zo van een volledige pagina in TheArtCouch magazine #3, in de nieuwe rubriek A day in the life.
Maar liefst 25 inzendingen ontvingen we voor de deadline van 20 juli, waarover onze achtkoppige redactie zich mocht buigen. De diversiteit was groot, ook in de keuzes die we uiteindelijk maakten. Elke redacteur stelde een top 3 samen. De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat er een overduidelijke winnaar was, die door vijf van onze redacteurs met een podiumplaats werd bedacht. We laten je graag kennismaken met de vier andere inzendingen die een eervolle vermelding verdienden.
​
En de winnaar? Die houden we nog even geheim. Ontdek hem of haar in ons magazine vanaf 8 oktober!
2. Faryda Moumouh
Faryda Moumouh: “Mijn hoofd is steeds een overdaad, van alledaagse beelden die mijn blik passeren tot inhoudelijke teksten die ik lees, quotes die ik verzamel en gebruik om tot een beeldende dialoog te komen. De fotografe in me is meer een schetser en archeologische graver van beelden geworden, waardoor er geen eenduidig beeld meer is maar een beeld geconstrueerd door alles wat me kan inspireren. Werelden bestaande uit details van die wereld. De camera als innerlijk reflectie-instrument. De racing thoughts bij de koffie, op de fiets en achter de camera, dat is hoe ik mijn dag tracht samen te vatten als kunstenaar, hoe ik de chaos van de dag als waarnemer/denker visueel probeer uit te werken, met dit specifieke resultaat.”
​
Beeld: Racing Thouhgts 2019
​
​
​
Antwerp Art - 12 10 2024 - 10 11 2024
At Shoobil Gallery
Waalse Kaai 21/22 - 2000 Antwerp
​
In her solo exhibition ‘Reconstructed Views’,
Faryda Moumouh explores the boundaries of photography through a deeply personal and autobiographical visual language. Her work begins with self-made photographs, but these are merely the starting point of an intricate, multi-layered transformation. Moumouh digitally and manually alters her images, incorporating various media such as gold acrylic paint, Indian ink, tracing paper, mica, and edited prints. The result is a complex web of associations that takes the viewer on an inner journey filled with melancholy, alienation, and philosophical reflections on existence in a chaotic world.
In Reconstructed Views, Moumouh uses photography as a means to reconstruct her own reality. The camera is not an end in itself but a tool for her to explore and shape both her surroundings and her inner world. By layering images, she creates alien landscapes, fragmented portraits, and surreal urban scenes. These works reflect a search for identity and meaning, detached from predefined cultural or ethnic frameworks. Moumouh consciously moves beyond these boundaries to express her independent voice.
Her work stands at the intersection of art and philosophy, where she acts as an archaeologist, uncovering traces within images and dissecting them. The visual layering in her oeuvre invites viewers to dig deeper and form their own interpretations, while contemplating themes like isolation, geography, and the human condition.
With an unconventional and liberated approach to art, Moumouh creates visual answers to her inner questions, while leaving ample space for the viewer's own exploration. Reconstructed Views offers a glimpse of the world through the eyes of an artist who uses imagery as a powerful language to understand and share her complex internal and external reality.
​
Artists: Faryda Moumouh
​
Magazine Gallery Viewer – October 2024
15 october 2024, Yves Joris - Expo Shoobil Gallery
​
​
De onzichtbare realiteit van de beeldlaag’
​
Faryda Moumouh's solotentoonstelling Reconstructed Views daagt ons uit om voorbij het oppervlak te kijken en ons te verdiepen in wat verborgen is, niet alleen in de beelden voor ons, maar ook in onszelf. Met een multidisciplinaire aanpak, die zowel fotografische als plastische technieken samenbrengt, verkent Moumouh (opnieuw) de grenzen van perceptie en betekenis. Wat ze ons bij Shoobil Gallery voorschotelt, zijn geen eenvoudige reproducties van de realiteit, maar gelaagde representaties die ons uitnodigen tot reflectie over identiteit, ruimte, en de complexiteit van menselijke relaties. Met elke laag materiaal en elk fragment van het beeld, groeit onze fascinatie voor de ongrijpbare werkelijkheid die ze probeert te vangen en te reconstrueren.
​
De fragmentatie van de waarneming
​
Het werk van Moumouh, zoals te zien in Reconstructed Views, staat bol van gefragmenteerde vormen die zowel onthullen als verbergen. Neem het werk Transcultural Layers waarin een menselijke figuur, deels zichtbaar en deels verborgen achter rechthoekige vormen, onze blik verwart en ons dwingt te stil te blijven staan en na te denken over wat we zien. Door bepaalde delen van het gezicht te blokkeren, benadrukt Moumouh de onvolledigheid van onze waarneming. Het beeld kan verwijzen naar een onbereikbare identiteit of een verborgen geschiedenis, een persoonlijke zoektocht die niet zomaar zichtbaar gemaakt kan worden. De contouren op de achtergrond lijken op kaarten, wat een subtiele verwijzing is naar geografie, grenzen en de manier waarop we onszelf en de ander definiëren binnen bepaalde kaders. Deze lijnen zijn wellicht symbolisch voor de persoonlijke en culturele grenzen die Moumouh overstijgt. Ze daagt ons uit om te bedenken hoe onze identiteit wordt gevormd door deze geografische en sociale constructies. In deze gefragmenteerde wereld moet de toeschouwer de delen weer samenvoegen, en juist in dat proces van reconstrueren ontdekken we nieuwe perspectieven. We worden bewust van de beperktheid van onze "views" en hoezeer die zijn beïnvloed door de context waarin we ons bevinden.
​
De gelaagdheid van de realiteit
​
Wat Reconstructed Views zo intrigerend maakt, is de materiële gelaagdheid die Moumouh toevoegt aan haar werk. Ze gebruikt materialen zoals kalkpapier, Chinese inkt en gouden acrylverf om de beelden tastbaar te maken en ons bewust te maken van de fysieke aspecten van de werkelijkheid. Deze ingrepen werken als een visuele metafoor voor de manier waarop we de werkelijkheid waarnemen: altijd door meerdere lagen van interpretatie en subjectiviteit heen. De fotografie, ooit gezien als de ultieme spiegel van de werkelijkheid, wordt in haar handen een medium dat deze werkelijkheid juist vervormt en opnieuw samenstelt. Hierdoor ontstaat een nieuwe, subjectieve realiteit die niet langer de buitenwereld weerspiegelt, maar eerder Moumouh's innerlijke wereld blootlegt.
Het gebruik van kalkpapier in haar werk doet denken aan archeologische lagen, alsof elk beeld een historische vondst is die we laag voor laag moeten blootleggen om zijn betekenis te ontdekken. Net als een archeoloog graaft Moumouh naar verborgen waarheden, naar die onzichtbare realiteit die ligt onder de oppervlakte van het zichtbare. Wat we zien, is slechts het topje van de ijsberg – de rest moeten we zelf reconstrueren, met behulp van onze eigen ervaringen, interpretaties en inzichten.
Identiteit in beweging
​
In Moumouh's werk lijkt identiteit nooit vast te staan. Het is eerder een dynamisch proces van voortdurende reconstructie. Haar beelden zijn niet enkel portretten of landschappen, maar momenten van zelfreflectie, van zoeken naar betekenis in een steeds veranderende wereld. De vervreemding die we voelen wanneer we naar haar beelden kijken, is niet per se negatief; het is een uitnodiging om verder te gaan dan wat we denken te weten. In een wereld waarin identiteit vaak wordt gereduceerd tot rigide categorieën zoals cultuur, etniciteit en nationaliteit, biedt Moumouh een meer fluïde visie. Ze toont ons dat identiteit, net als haar beelden, altijd in beweging is, altijd gereconstrueerd wordt door de ervaringen die we opdoen en de perspectieven die we innemen. In haar werk worden traditionele culturele kaders overschreden. Moumouh stelt zich buiten deze grenzen en creëert haar eigen unieke stem, vrij van vooroordelen of maatschappelijke verwachtingen. Deze onafhankelijkheid maakt haar werk zo krachtig: ze nodigt de kijker uit om ook zijn eigen identiteit te heroverwegen, los van vastomlijnde constructies. De camera, in haar handen, is geen instrument van vastlegging, maar van bevrijding, een middel om de fluïditeit van de werkelijkheid en de menselijke ervaring te verkennen.
​
Een visuele dialoog met de wereld
​
Reconstructed Views is niet slechts een tentoonstelling van beelden; het is een diepgaande dialoog tussen Moumouh en de wereld om haar heen. Ze biedt ons geen eenvoudige antwoorden of duidelijke boodschappen, maar stelt ons vragen die we zelf moeten beantwoorden. Haar werk is een voortdurende uitnodiging om onze eigen waarnemingen te reconstrueren, om dieper te kijken naar wat we voor ons zien en om de verborgen lagen van onze eigen realiteit te ontdekken.
In een tijd waarin beelden vaak worden geconsumeerd zonder veel nadenken, dwingt Moumouh ons om stil te staan, om de tijd te nemen om te kijken, te reflecteren en te reconstrueren. Haar tentoonstelling is niet alleen visueel boeiend, maar ook filosofisch uitdagend. Het confronteert ons met de onvermijdelijke fragmentatie van onze waarneming en daagt ons uit om nieuwe manieren te vinden om betekenis te geven aan een wereld die voortdurend in beweging is.
​
In Reconstructed Views ligt de kracht niet in wat we meteen zien, maar in wat we pas ontdekken naarmate we dieper graven. Het is een uitnodiging om onze eigen perspectieven opnieuw te construeren, om verder te kijken dan de oppervlakte, en om te beseffen dat de werkelijkheid altijd meer lagen heeft dan we in eerste instantie denken. Faryda Moumouh biedt ons niet alleen nieuwe beelden, maar ook nieuwe manieren om te kijken – naar haar werk, naar onszelf en naar de wereld om ons heen.
In dit artikel
Yves Joris